Forum
=> Daha kayıt olmadın mı?Forum - Ücret...
| Burdasın: Forum => Bir Yudum Hikaye & Siir => Ücret... |
|
| admin (şimdiye kadar 126 posta) |
Soğuk bir kış gecesinde eve dönerken,kaldırımın ortalık bir yerinde duran genç bir adama rasladım.Derin derin soluk alıyor ve düşmemek için anındaki elektrik direğine sarılıyordu.bir vitrine bakıyormuş gibi yaparak göz ucuyla onu seyrettim.Otuz beş ,kırk yaşlarında olmalıydı ve üstü başı da sarhoştan beklenmeyecek kadar temizdi.Yanından geçenlerden bazısı yüksek sesle konuşarak içki içmenin kötülüğünden bahsediyor,bazıları da sadece alaylı gülüşmelerle yetiniyordu Yolun boşalmasını kolladıktan sonra yavaşça yanına sokularak;''İyi misiniz?''diye sordu.''Bir ihtiyacınız var mı?''Zorlukla arayabildiği dudaklarından iniltiye benzeyen tek bir kelime çıkabildi: ''Hastaım..'' Düşmemesi için bir elimi beline dolayarak taksi beklemeye koyuldum.Akşam vakitlerinde kesilen kar yağışı tekrar başlamış,yavaş yavaş beyazlamaya başlayan yollarda birbiriyle yarışan sokak köpeklerinin dışında bir hayat emaresi kalmamıştı.Gece yarısını geçtiğimiz için araba bulmaktan ümidi kestiğim sırada,yanımızda bir taksi duruverdi.Şoföre durumu anlatarak acele etmemiz gerektiğini söyledim.Hastamızı zorda olsa arka koltuğa yatırarak hastanenin yolunu tuttuk ve verilen serum tamamlanarak ikisaate yakın baş ucunda bekledik. Nöbetci doktor,hastayı enazından donmaktan kurtardığımızı ifade ediyor,kendine gelmekte olan genç adam ise henüz konuşamadığı için,sadece gözlerimizin içine bakıp gülümsemekle yetiniyordu.Daha sonra onu şoförle tekrar arabaya bindirip evine götürdük.Hastamızın eşi ,onun sıksık şeker komasına girdiğini bildiğinden endişeye kapılmış ve 5-6 yaşlarındaki yavrusunuda alıp sokağa fırlamıştı.Bizi görünce koşarak yanımıza geldler ve büyük bir sevinçle kucaklaştılar.Saatler süren yorgunluğumuz bir anda kaybolmuş,bize nasıl teşekkür edeceğini şaşıran o ailenin mutluluğu karşısında gözlerimiz dolu dolu olmuştu.Ellerimize sarılarak bizi uğurladıktan sonra,şoföre borcumun nekadar olduğunu sordum.Bana Bana fark ettirmeden gözyaşlarını silmeye çalışırken; ''Borçlu değil, alacaklısın dostum.''dedi.''Böyle bir iyiliğe beni ortak etmekle borcunu zaten ödemiştin.Ama belki de yirmi yıldır ağlamayı unutan bir adama bu güzel duguyu hatırlattığın için alacaklı duruma düştün.'' O mert adamla kucaklaşıp helalleşirken, artık gecenin ayazını duymuyorve evime yürüyerek gitmek istiyordum.Kim bilir? belkide yolumun üzerinde yardımımı bekleyen bir insan daha bulabilirim. |
Bütün konular: 162
Bütün postalar: 160
Bütün kullanıcılar: 155
Şu anda Online olan (kayıtlı) kullanıcılar: Hiçkimse
